De doelstelling van de stichting is vrij vertaald het creëren van betere levensomstandigheden in meerdere sloppenwijken, oftewel de favela's in Brazilië.

Dat geldt dan zowel voor de mensen als voor de Amazone. Dat kan onder andere via werk bij onze sierraden productie. Deze productie begint in feite in het grootste en belangrijkste stuk natuur op aarde, de Amazone. Hier rapen of plukken meerdere families onze natuurkralen.

Zoals er dus al eco toerisme was zijn er nu in feite dus ook eco sieraden. Het is voor ons met een volle koelkast makkelijk praten om te zeggen wat er allemaal met de Amazone zou moeten gebeuren. Veel belangrijker is de mensen een alternatief aan te bieden. Dit is zo'n alternatief. Dat alternatief breidt zich van de Amazone uit richting Fortaleza waar in de favela het productie proces van de kralen plaatsvindt d.m.v. boren, schuren, polijsten en de montage van de armbanden.

Daar komt dus deel twee van onze hulp terecht, ook weer bij meerdere families. In 2014 hebben wij o.a. het huisje van de familie Ferreira zowel aan de voorkant als de achterkant uitgebouwd. De familie Ferreira is namelijk al jaren zeer nauw betrokken bij de productie van de natuurkralen en de sieraden. Vele families verkopen ook hier hun verzamelde natuurkralen. Ook functioneert het huisje van deze familie als een soort zoete inval waar menigeen een bordje mee eet. De uiteindelijke doelstelling is dat deze familie over een paar jaar uit de Favela kan verhuizen naar een veilige buurt.

Deel drie van onze hulp gaat richting binnenland van Brazilie, nog wel net in de provincie Ceara. In het binnenland is men vaak nog kanslozer als in de grote stad. Een groot deel van de wortel van dat probleem ligt dan ook in het binnenland. Als de trek naar de grote stad een beetje gestopt zou kunnen worden zou dat een flinke verbetering zijn. Met het verzamelen van de natuurkralen en de montage van de sieraden in het binnenland houden wij in ieder geval weer een paar families aan het werk en uit de favela. De uiteindelijke doelstelling is in de toekomst een stuk grond te kopen en te bebouwen. Daar zou dan een centrum moeten ontstaan waar werk, studie en wonen gecombineerd worden. Engelse les of een computercursus zijn bijvoorbeeld nog garanties op banen.

Voorlopig echter blijkt en blijft het belangrijkste doel te voorzien in eerste levensbehoeften waarin door het creëren van werk voorzien kan worden.

Vanaf april 2020 is de situatie voor bijna iedereen in de wereld veranderd en wij zijn daar geen uitzondering op. Vanaf december 2020 hebben wij al geen markten meer kunnen draaien en veel van onze verkoopadressen hebben de deuren ook moeten sluiten door de corona crisis. Onze omzet voor 2020 was dan ook niet meer dan een 30% van de vorige jaren.

Tijd dus voor een nieuw beleid. Daar waren wij toch al mee bezig omdat sommige plannen gewoon te ambitieus waren. Niet dat een centrum voor studie en werk niet zou kunnen maar daarvoor moet er toch echt altijd iemand van ons non-stop aanwezig zijn. Als voor een land op de wereld als de kat van huis is van toepassing is dan is het wel Brazilië. Sterker nog, dan dansen de muizen niet op tafel maar de tafel is ook weg. Die staat dan buiten met vier kratjes eromheen en een fles op tafel.

Sinds enige jaren hadden wij ons stukje land al gekocht maar de bebouwing van zelfs de geplande 100 fruitbomen voor gratis fruit voor de favela wilde al niet eens lukken. Ondanks de waterput die wij aangelegd hebben en de vele betalingen die er plaatsvonden gebeurde er eigenlijk vrijwel niets en was er altijd wel weer een reden waarom het niet lukte of waarom er meer als het afgesproken geld overgemaakt moest worden.

Nu kwam daar de corona crisis overheen en moesten wij noodgedwongen keuzes maken tussen de verschillende mensen met wie wij samenwerken. Gelukkig waren er ook genoeg mensen met wie wij wel heel prettig en volgens afspraken gewerkt hebben. Deze samenwerking loopt beter als ooit voor alle partijen. Inmiddels verkopen wij zo'n 3500 Amazone recycling armbanden per jaar. Aangezien de werving van verkoopadressen de komende jaren gewoon zal doorgaan zal dit aantal nog wel flink gaan stijgen.

Ook was onze mini opvang voor straathonden en katten inmiddels doorgegroeid naar een veertigtal dieren en verliep de samenwerking en de planning daar geheel volgens plan en afspraak.

Silvia Alves verricht daar bergen werk voor verhoudingsgewijs een beetje geld. De dieren zijn zoals u op de foto’s kunt zien meer als goed doorvoed en kunnen zich allemaal vrij bewegen want ze zitten niet opgesloten. Deze dame heeft dus onze steun meer als verdiend en staat ook bovenaan ons lijstje met plannen voor de toekomst.

Waar wij ons inmiddels ook meer op zijn gaan concentreren is de jeugd en hun studies. Wij financierden al enkele universiteit studies ('faculdades') en sinds kort hadden wij ook afspraken gemaakt met een school in het stadje Jaibaras om daar waar nodig en mogelijk ook de helpende hand toe te steken. Onze man in het veld daar is het hoofd van de school Tiago Arruda die al vele jaren een grote steunpilaar is voor de stichting in Brazilië. Deze man probeerde ook uit alle macht de plannen op ons stukje land te verwezenlijken maar het was vechten tegen de bierkaai. Hij was het ook die met een mooie uitdrukking kwam die lokaal veel gebruikt wordt. "Men kan iemand wel uit de favela halen maar die favela uit die persoon halen is een heel ander probleem wat veel ingewikkelder ligt." Vandaar ook dat wij in overleg met Tiago besloten hebben om het probleem bij de wortel, de jeugd dus aan te pakken.

Hoe dat er dan na de corona crisis precies uit gaat zien is nog niet helemaal duidelijk maar wij zullen u op de hoogte blijven houden. Voor ons is het ook nog spannend hoe wij uit deze crisis gaan komen. Als stichting kunnen wij van geen enkele steun regeling gebruik maken. Gelukkig hebben wij hier als vele jaren een groep vrijwilligers die allemaal gratis de helpende hand toesteken, Daarnaast gebruiken wij de huizen van de vrijwilligers voor onze opslag en hebben wij nooit besloten om vanuit een pand te gaan werken maar deden en doen we dat ook allemaal vanuit huis. Grote maandelijkse lasten hebben wij dus gelukkig niet dus wij overleven wel.

De beesten moeten eten, twee studies moeten betaald worden en een paar families moeten van de eerste levensbehoeften voorzien worden in Brazilië. Door de vrije val van de real, de Braziliaanse munteenheid, kan dit allemaal gebeuren voor ongeveer 1000 euro in de maand. Met veel kunst en vliegwerk weten we die evengoed binnen te slepen dus hebben wij geen paniek in de tent. De volgende stappen gaan alleen even duren want het is nu pas op plaats i.p.v. vooruitgang.